Ervaringen van ouders & kinderen
Wanneer kanker je gezin raakt, verandert alles.
In deze ervaringsverhalen delen ouders en kinderen openhartig hoe zij het Kasam-programma hebben beleefd. Over onzekerheid en overleven, maar ook over herkenning, steun en weer samen verder kunnen.
Hun verhalen laten zien wat het betekent om ruimte te houden voor elkaar, juist wanneer dat niet vanzelfsprekend is.
Ervaring van Merlijn (11 jaar) en zijn vader Peter
Toen Merlijn vier jaar oud was, kreeg hij te horen dat zijn moeder Jennifer ongeneeslijk ziek was. Een moeilijke periode, waarin gevoelens soms zo groot zijn dat woorden niet altijd te vinden zijn.
Jennifer sloot zich aan bij lotgenotengroep de ‘Bond girls’ van het Vicki Brownhuis en Peter ging eens kijken bij een lotgenotengroep voor naasten.
Rond dezelfde tijd kwam Merlijn in aanraking met Kasam. Voor zijn vader Peter was het spannend om hem aan te melden:
“Ik wist niet goed of het iets voor hem zou zijn. Merlijn praatte er thuis niet veel over en we vroegen ons af of hij aansluiting zou vinden, omdat hij een van de jongsten was.”
Die twijfel verdween al snel. Na zijn allereerste bezoek zei Merlijn:
“Dit was de mooiste dag van mijn leven.”
Merlijn is enig kind, en hij merkte meteen hoe fijn het was om kinderen te ontmoeten die iets soortgelijks meemaakten. Niets van wat hij zei was raar of gek. De herkenning in de groep gaf hem ruimte om te praten, te spelen, te voelen. Samenwerken, creatief bezig zijn en de gesprekken over emoties maakten diepe indruk:
“Oh, dat heeft mijn mama ook,” zei hij regelmatig.
Peter zag hoe Merlijn na elke bijeenkomst lichter naar huis ging.
“Hij voelde zich zichtbaar fijner. Je merkt gewoon dat ze bij Kasam heel goed weten wat kinderen nodig hebben.”
De methodes die Merlijn leerde — zoals het gebruik van het stormzakje— bleven ook thuis helpend. Het programma bestond uit negen bijeenkomsten, en nog steeds kijkt hij er met een goed gevoel op terug. Het programma van Kasam was voor Merlijn precies wat hij nodig had.
Jennifer, de moeder van Merlijn, is in januari 2025 overleden.
Samen willen Peter en Merlijn nu graag hun verhaal delen, zodat andere gezinnen de weg naar Kasam makkelijker vinden.
Ervaringen van een moeder die ziek werd met kinderen in de leeftijd tussen 7 en 13 jaar
'Op het moment dat zij de kinderen het steeds zwaarder kregen en vast leken te lopen met hun emoties konden zij naar Kasam, een plek waar er naar hun gekeken werd, er een luisterend oor voor hen was, zij hun ei kwijt konden, zonder bang te zijn dat ze ons extra belasten. Ze De kinderen konden er lachen, huilen , gewoon echt zijn zoals het op dat moment voor hen voelden, zonder zich in te houden of voorzichtig te moeten zijn. Wij, maar ook onze omgeving en school merkten direct meer lucht en, ademruimte bij de kinderen. Ze leken het gevoel te hebben begrepen, gezien en gesteund te worden in hun proces.'
Op de hoogte blijven van Kasam.